36 berichten.
heeft geschreven op september 1, 2020
om
9:20 am
Mooi hoor, maar de titel verbaast. Een 'lege avond' associeer je niet met de lente. De hele sfeer is niet die van lente en nieuw leven. Doet me denken aan het boek 'Black spring', waarin de lente een voorbode is van de milieurampen die er aan komen.
Beheerdersantwoord van: admin
Centraal in hoe ik het gedicht opvat, is het woord "ik". Het gaat om de beleving (in het hoofd) van de dichter als hij naar buiten gaat. Daarbij ondergaat hij, zoals ik onderaan mijn bericht schreef "zonder de geijkte beelden van bloei en vogelzang", de lente die eerder verbaast dan verrukt. Als beeld van de lente gebruikt hij "iemand die uit het ziekenhuis ontslagen is" een nieuw begin blauw als de lucht. Die verbazing heeft naar mijn idee ermee te maken dat de koude (Russische) winter eindeloos leek en de lente niet aan de orde.
Het boek waarnaar je verwijst is waarschijnlijk "Silent spring" van Rachel Carson. Mijn biologieleraar opende mij met dit boek 55 jaar geleden de ogen, waarvoor nog steeds dank.
Dank voor je doordachte reactie.
heeft geschreven op augustus 31, 2020
om
1:38 pm
Hieronder de reacties op gedicht 12-2020:
Tibullus - Rumor ait crebro...
heeft geschreven op augustus 29, 2020
om
1:16 pm
Allereerst mijn waardering voor je keuze. Het is een minder bekend gedichtje. Het is fascinerend.
Zou het niet verkieslijker zijn, de Latijnse tekst af te drukken die je vertaalt, dus facta i.p.v. iacta ?
‘Mij’ is in het Latijn niet terug te vinden. Het zou de dichter kunnen zijn, maar ook elke ongelukkige man. Dan is het universeel en niet alleen persoonlijk.
Je zou kunnen vermelden dat het allerminst vaststaat dat dit gedicht echt van Tibullus afkomstig is..
Beheerdersantwoord van: admin
Dank voor je uitgebreide reactie waaruit niet alleen je deskundigheid blijkt, maar ook de nauwkeurigheid waarmee je mijn site volgt.
-de enige tekst die mij ter beschikking staat leest "iacta"; dat had ik ook beter kunnen gebruiken in plaats van voor "facta" te kiezen. Dan zou de vertaling "(voor de voeten)geworpen" kunnen zijn.
-mij leek het dat "miserum" op de dichter zelf slaat, daarom heb ik het "mij"toegevoegd
-als niet-classicus ben ik afgegaan op wat mijn uitgave vermeldt: het gekozen gedicht wordt als gedicht van Tibullus genoemd.
In mijn zelfde rol als dilettant ken ik de huidige stand van zaken niet, maar het is dus heel wel mogelijk dat het auteurschap omstreden is. Dit te vermelden zou wel ertoe hebben geleid dat Tibullus ongenoemd zou zijn gebleven, hetgeen wij beiden zouden betreurd hebben.
heeft geschreven op augustus 21, 2020
om
3:58 pm
Hieronder de reacties op gedicht 11-2020:
Heine- Ein Jüngling liebt...
heeft geschreven op augustus 7, 2020
om
2:12 pm
Er had dunkt me wel iets gezegd mogen worden over Heine's ironie Zeker in dit gedicht.
En ook de zetting van Schumann verdient vermelding: Heine is een van de meest op muziek gezette dichter van alle tijden.
Jan Rot (waar ik meestal niet zo dol op ben heeft in zijn vertaling dedie ironie wel mooi getroffen.
Beheerdersantwoord van: admin
Het is altijd plezierig een reactie te krijgen, dank hiervoor. De ironie in het gedicht is inderdaad duidelijk. Schumann was ik van plan te vermelden, maar door de veelheid van zaken die al aan de orde was, vergeten. Nu heb ik de link toegevoegd die ik had genoteerd, naar een mooie(ironische!) uitvoering van Fischer-Dieskau.
heeft geschreven op juni 28, 2020
om
1:16 pm
Hieronder de reacties op gedicht 07-2020:
Villon-Ballade des dames du temps jadis
heeft geschreven op juni 10, 2020
om
3:38 pm
Ik herinner mij van jaren geleden een mooi programma van Ernst van Altena (radio) over Villon en met name dit gedicht. Zeker weet ik dat hij het gehele corpus heeft vertaald.
Beheerdersantwoord van: admin
De vertaling van Ernst van Altena is inderdaad de meest bekende. Zoals ik schreef heb ik de Franse tekst ontleend aan een tweetalige editie, waarvan de vertaling door van Altena niet werd gewaardeerd.
Dank voor de reactie.
heeft geschreven op mei 1, 2020
om
2:00 pm
Hieronder de reacties op gedicht 04-2020
Achmatova- Вот и берег...
heeft geschreven op april 3, 2020
om
9:56 am
Dag Bert, wat fijn dat je op de eu-site met Achmatova komt: dank. Wat mij betreft mag er ruimschoots aandacht worden gegeven aan Achmatova en de andere grote Russische dichters van het interbellum - ik zal er niet rouwig om zijn.
Voorts wens ik je vooral goeds toe; en dat je gezond en staande kunt blijven in deze bizarre tijd. Hetzelfde geldt voor de mensen die je dierbaar zijn. Groet, Emiel van Staveren.
Beheerdersantwoord van: admin
Goede middag Emiel,
Dank voor je reactie, er zullen zeker meer Russen volgen, een onuitputtelijke bron.
Ook dank voor de goede wensen. Voor jou en je dierbaren hetzelfde gewenst.
Bert
heeft geschreven op februari 17, 2020
om
2:36 pm
Hieronder de reacties op gedicht 02-2020
Goethe -Wandrers Nachtlied
heeft geschreven op februari 8, 2020
om
7:07 pm
Inderdaad Bert, een prachtig gedicht, dat we iedere dag zouden moeten lezen. In deze hectische 'welles/nietes cultuur'is geen plaats meer voor rust.
Beheerdersantwoord van: admin
Dank voor je reactie. Een moment van bezinning is dit gedicht voor mij, ook door de schitterende cadans ervan.
heeft geschreven op februari 7, 2020
om
6:15 pm
Een onsterfelijk mooi gedicht. Ik zal nooit vergeten dat ik enkele jaren geleden met mijn vrouw en een bevriend echtpaar op een wandeling bij de (gereconstrueerde) hut kwam en hoe onze reisgenote spontaan het Schubertlied begon te zingen, ‘an intimation of immortality’.
Beheerdersantwoord van: admin
Mooi, deze persoonlijke en ontroerende reactie.
Dank hiervoor.
Bert
heeft geschreven op januari 3, 2020
om
2:16 pm
De vertaling geeft wel ongeveer weer wat er in het Latijn staat, maar dat elke regel in hetzelfde metrum is geschreven (en dus even lang is) komt niet over.
De meeste Catullus-specialisten zijn van mening dat de 'passer' (het eerste woord van het gedicht) die dood is, in feite slaat op de impotentie van de lyrische ik (het woord is dubbelzinnig.)
Beheerdersantwoord van: admin
Dat de vertaling het metrum niet weergeeft heeft ermee te maken dat ik, zoals ik onder het kopje "Over de site" schrijf. probeer "een getrouwe vertaling te geven, niet perse een mooie/ poëtische vertaling: het begrip van de tekst staat voorop".
Er zijn dus vele betere vertalingen te vinden, maar dat ik, als niet-classicus, ongeveer weergeef wat er in het Latijn staat, volgens een vooraanstaand Catullus-kenner, stelt me gerust.
Dank voor de reactie en vooral het gestelde in de laatste alinea over de betekenis van "passer".
heeft geschreven op januari 3, 2020
om
6:51 am
Dag Bert, de eu.-website is wat mij betreft echt een aanwinst. In het tumult van deze dagen is het Catullusgedicht 'verfrissend'. Dank voor al je literair georiënteerde inspanningen. Met vriendelijke groet, Emiel van Staveren.
Beheerdersantwoord van: admin
Goedemiddag Emiel,
Dank voor je positieve en bemoedigende reactie. We gaan door op de ingeslagen weg!
Hartelijk gegroet,
Bert
heeft geschreven op september 24, 2019
om
11:47 am
Hieronder de reacties op Gedicht 01:
Shakespeare-Sonnet XVIII
heeft geschreven op september 5, 2019
om
12:29 pm
Bijzonder zo'n gedicht van ruim 400 jaar geleden. Ik vind het een aangenaam gedicht, mooie keuze van worden. Dank je voor het plaatsen. Ik geniet ervan.
Beheerdersantwoord van: admin
Dank voor je reactie Karin. Dit eerste bericht op het gastenboek is ook historisch.